Veel bekende ontwerpers lijken hun stekje te hebben in de Kloosterstraat. Ik koos echter geen goede dag uit om te gaan snuisteren, want bijna alle winkels waren gesloten. Maandag is een rustdag omdat de winkels ook open zijn op zondag. Het was dus erg rustig. Te rustig. Er was geen kat. Aandachtig rondkijken deed me ook beseffen dat vele huizen in de Kloosterstraat verloederd zijn. Mooie, oude herenhuizen die dringend een opknapbeurt nodig hebben, staan leeg of worden door niemand onder handen genomen. Een spijtige zaak voor deze mooie buurt.
uniek antiek
Ik zie een standbeeld, ook daar ben ik vaak langs gewandeld. Schromelijk moet ik aan mezelf toegeven dat ik geen flauw idee heb van wie daar zo statig naar de voorbijgangers kijkt. Een iets aandachtigere Nies merkt op dat het Peter de Grote is. Die naam zegt me iets, maar te weinig om te weten wat hij daar exact staat te doen. Tijd voor wat research.
Mijn ogen vallen iets verder op het Mercator-Orteliushuis. De binnenplaats lokt me en ik ga een kijkje nemen. Ik neem de openingsuren in me op en besluit snel terug te keren. Ik kuier verder en zie nog meer antiekwinkeltjes. Mijn oog valt op ‘Muzantiek’. Een prachtig klein winkeltje vol oude muziekinstrumenten. Ik sta een tijdje voor de etalage en geniet van de nostalgie. Ik zie dit winkeltje meteen als een mooie invalshoek voor de radioreportage.
de monumentale achtergevel van het Mercator-Orteliushuis
Het einde van de Kloosterstraat nadert. De Hoogstraat lonkt in al zijn glorie. Toch blijf ik onder de indruk van de Kloosterstraat. Ik wed dat we met haar nog fijne dagen zullen doorbrengen.
Kloosterstraat, Here we come!
No comments:
Post a Comment